Ο Δεκάλογος του Φαρμάκου 29/12/2007

Μπαίνω στην κοινωνία των bloggers , όταν οι περισσότεροι την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, ύστερα από τα τελευταία γεγονότα . Μεγάλος στα χρόνια, αλλά αρχάριος στο μπλόγκινγκ ,θα αρχίσω, ανεβάζοντας , παλαιότερα κείμενα μου , που έχουν δημοσιευθεί στον περιοδικό και ημερήσιο τύπο .. Ξέρω πως αρκετοί χρησιμοποιούν τα μπλόγκς για να γράψουν κάποτε στον τύπο , εγώ όμως κάνω το αντίθετο είναι και η ηλικία βλέπετε !!!Υπόσχομαι από σήμερα, πως εκτός από ενεργός πολίτης θα γίνω και ενεργός μπλόγκερ …. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω την κόρη μου Σοφία , που με μύησε και με βοήθησε στα πρώτα μου βήματα στο μπλόγκινγκ .

Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ
Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΧΟΛΕΒΑ*

Το φάρμακο αντιπροσωπεύει ένα από τα ποιο διακεκριμένα επιτεύγματα της ανθρωπότητας , που συνέβαλε καθοριστικά στην πρόοδο της , σε όλη την ιστορική διαδρομή της.
Η μάχη κατά του πόνου , της ασθένειας και του θανάτου , υπήρξε ανέκαθεν η απόλυτη προτεραιότητα του ανθρώπινου γένους ,του οποίου η εξελικτική του πορεία σημαδεύτηκε ,για να μην πούμε ότι κατέστη δυνατή , προπαντός από την πρόοδο και τις κατακτήσεις της ιατρικής και φαρμακευτικής επιστήμης που ευνοήθηκε και υποστηρίχθηκε με την αποφασιστική συνδρομή της έρευνας που έκανε και κάνει η φαρμακευτική βιομηχανία.

Το μεγάλο αυτό αποτέλεσμα αντιπροσωπεύεται και από την ευκολία με την οποία διανέμονται σήμερα τα προϊόντα που φροντίζουν και θεραπεύουν τις ασθένειες , ανεβάζοντας έτσι το προσδόκιμο ζωής σε επίπεδα και σε ποιότητα που δεν ήταν δυνατό να το σκεφτούμε μερικές δεκαετίες πριν.
H ευκολία αυτή ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει «ανεπιθύμητες ενέργειες» από συμπεριφορές που διακρίνονται από μια ελευθεριότητα κατά την πρόσβαση στο φάρμακο. Ήδη από καιρό τώρα λαμβάνουμε τέτοια σημάδια. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι, όλο και περισσότερα στρώματα της κοινής γνώμης , δεν δίνουν την αρμόζουσα προσοχή στη χρήση των φαρμακευτικών προϊόντων –για μία σειρά από σύνθετους λόγους- μορφωτικούς ,κοινωνικούς και οικονομικούς – έτσι που σχέση τους με τον τρόπο χρήσεως των φαρμάκων προοδευτικά αλλάζει.
Πράγματι όλο και περισσότερα άτομα έχουν την τάση να μη λαμβάνουν υπόψη τους ή να υποβαθμίζουν τους κινδύνους από την ανεξέγκτη χρήση του φαρμάκου. Κίνδυνοι αυτοί οφείλονται στην ίδια την σύνθεση του. Δεν πρέπει να αγνοείται ότι πρόκειται για μια ουσία η οποία εισαγομένη σε ένα ζώντα οργανισμό, καθορίζει μία ή περισσότερες λειτουργίες του.

Με την όλο και περισσότερο αυξανόμενη και «χυδαία» τάση του καταναλωτισμού , το φάρμακο κινδυνεύει να μεταμορφωθεί σε κάτι που βέβαια δεν είναι, δηλαδή , σε ένα απλό καταναλωτικό προϊόν. Φαινόμενα φαρμακευτικής τοξικότητας ,ειδικότερα σε ορισμένες πληθυσμιακές κατηγορίες ( ηλικιωμένοι , άτομα με χρόνιες ασθένειες , πολυπαραγοντικοί ασθενείς ) απαντώνται συχνά , με αισθητά επικίνδυνα αυξανόμενους ρυθμούς , ώστε , το γεγονός αυτό να θέτει ένα αυθεντικό υγειονομικό συναγερμό σε όλο το δυτικό κόσμο.




Για να συμβάλουμε στην ενημέρωση του κοινού ώστε να αποκτήσει μια πιο σωστή θεώρηση για το ΑΓΑΘΟ-ΦΑΡΜΑΚΟ , με στόχο την πιο υπεύθυνη και μετά λόγου γνώσεως χρήση του, οι ειδικοί της φαρμακευτικής επιστήμης επεξεργάστηκαν και διαδίδουμε δέκα απλούς κανόνες που κάθε πολίτης πρέπει να γνωρίζει.

Τους κανόνες αυτούς πρέπει να τους θυμόμαστε ,αλλά , κυρίως να τους σεβόμαστε , στην περίπτωση που θα πρέπει να πάρουμε ένα φάρμακο. Να συνειδητοποιούμε τη σημασία της διαφοράς μεταξύ υγείας και ασθένειας, μεταξύ θεραπείας και αλληλοεπίδρασης φαρμάκων , μεταξύ σπατάλης και σωστής χρήσης του φαρμάκου , που είναι και παραμένει , ένας πολύτιμος πόρος για την υγεία όλων μας.


ΟΙ ΔΕΚΑ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΟΥΜΕ

Το φάρμακο:

Ι
είναι ένα κοινωνικό αγαθό , που η ανακάλυψη του και η παραγωγή του έχει σκοπό να προστατεύσει την υγεία των ατόμων ώστε να τους επιτρέπει να ζουν περισσότερο και με μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

ΙΙ
πρέπει να κέκτηται για να είναι ωφέλιμο τρία αναγκαία προαπαιτούμενα:
Ασφάλεια . Όλα τα φάρμακα έχουν μια εν δυνάμει τοξικότητα γιαυτό πρέπει να προστατεύσουμε τη σχέση μεταξύ της ωφέλειας και των παρενεργειών , φροντίζουμε να υπερέχει η αξία της ΩΦΕΛΕΙΑΣ .
Αποτελεσματικότητα πρέπει να μειώνει τη διάρκεια της ασθένειας και να προλαμβάνει ή να θεραπεύει τα συμπτώματα της.
Ποιοτική Διασφάλιση τα χαρακτηριστικά των φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων, πιστοποιούνται και διασφαλίζονται σε όλα τα στάδια της διαδρομής τους, από την παραγωγή, την αποθήκευση τους , την διανομή τους. Τα παραπάνω πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύονται και από τη σωστή και κατάλληλη χρήση τους. Λαμβάνουμε το φάρμακο μόνο σε περίπτωση ανάγκης στις σωστές δόσεις και στην αναγκαία διάρκεια.

ΙΙΙ
κατέχει αναπόφευκτο προφίλ επικινδυνότητας. Όλα τα φάρμακα , περιλαμβανομένων και εκείνων της αυτοθεραπείας , που το κοινό μπορεί να τα προμηθευτεί χωρίς συνταγή , ασκούν μια θεραπευτική δράση αλλά έχουν και αντενδείξεις που δύνανται να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες , μερικές φορές πολύ σοβαρές , εάν ληφθούν μαζί με άλλα φάρμακα ή άλλες ουσίες , όπως π.χ. το αλκοόλ , πολλά φάρμακα μπορούν να δώσουν επικίνδυνες αλληλοεπιδράσεις προκαλώντας σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία μας.



IV
είναι ένα αρκετά εξειδικευμένο προϊόν και αποτελείται από δύο αχώριστα μέρη: το ουσιαστικό μέρος που αντιπροσωπεύεται από τη δραστική ουσία και το τυπικό όχημα-φορέα της, εξίσου αναγκαίο, συμπληρώνεται από ένα σύνθετο σύστημα πληροφοριών , ενδείξεων, προειδοποιήσεων και οδηγιών για την χρήση του, που δίδονται από τις εταιρίες που το παράγουν , από τις υγειονομικές αρχές που το εγκρίνουν , από τους ιατρούς που το συνταγογραφούν, και από τους φαρμακοποιούς που το χορηγούν.

V
είναι ένα προϊόν με προορισμό την πρόληψη και την θεραπεία και σαν τέτοιο δεν καταναλώνεται αλλά χρησιμοποιείτα – εφαρμόζεται.
Για τον λόγο αυτό η διάθεση των φαρμάκων υπαγορεύεται από σκληρούς κανόνες, υπέρ του αγαθού που προορίζεται αυτό , εκείνου , της προστασίας της δημόσιας υγείας.

VI
είναι ένα αγαθό για την προστασία της υγεία μας και όχι ένα οποιοδήποτε καταναλωτικό εμπόρευμα και σαν τέτοιο, δεν επιτρέπεται να επιδιώκεται με αγοραίους τρόπους, κρυφούς ή φανερούς , η αύξηση της χρήσης-κατανάλωσης του . Λαμβάνοντας περισσότερες ποσότητες φαρμάκων ή αν τα χρησιμοποιούμε όταν δεν χρειάζονται , αυτό μπορεί να προκαλέσει σοβαρές διαταραχές στην υγεία μας.

VII
όταν χρησιμοποιείτε άστοχα , όταν δεν υπάρχει πραγματική ανάγκη , όπως συχνά συμβαίνει π.χ. με τη λήψη αντιβιοτικών στο παραμικρό κρυολόγημα , αυτό μπορεί να είναι αιτία σοβαρότερων ασθενειών.

VIII
χορηγείται από τη φυσική του θέση διανομής το ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ , που είναι κάστρο της υγείας ανοιχτό στο κοινό, με την άδεια και τον έλεγχο των υγειονομικών αρχών, οι οποίες το εμπιστεύονται σε ένα λειτουργό της υγείας τον ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟ . Με τον τρόπο αυτό η πολιτεία εγγυάται την απαραίτητη ασφάλεια που οι πολίτες πρέπει να έχουν , στην πρόσβαση τους προς στα φάρμακα, η οποία περνά μέσα από μια σχέση εμπιστοσύνης με τον φαρμακοποιό, πάροχο της φαρμακευτικής φροντίδας , η οποία συνίσταται από ένα σύνολο συμβουλών και προειδοποιήσεων για τη σωστή χρήση των φαρμάκων, ακόμη και των πιο κοινών, εκείνων της αυτοθεραπείας, μειώνοντας έτσι , τους κινδύνους που συνδέονται με τη χρήση τους.

IX
από τη φύση του είναι ένα ανεκτίμητο κοινωνικό αγαθό , που έχει ένα οικονομικό κόστος, το οποίο πληρώνεται είτε άμεσα από τον πάσχοντα πολίτη , κυρίως όμως , από το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα . Η μη σωστή χρησιμοποίηση του φαρμάκου ή η σπατάλη στη χρήση του , εκτός από τις επιπτώσεις στην υγεία μας προκαλεί και σπατάλη πόρων που θα μπορούσαν να επενδυθούν για την ωφέλεια της υγείας όλων μας. Η αναγκαία και κατάλληλη χρήση του είναι επίσης μια επένδυση που προκαλεί σημαντικές οικονομίες γιατί θεραπεύοντας ή θέτοντας υπό έλεγχο παθολογικές καταστάσεις , αποκλείει διακομιδές σε νοσοκομεία ή σε άλλες ακριβές θεραπευτικές αγωγές.

X
δεν έχει ως στόχο να υποκαταστήσει τις σωστές συνθήκες διαβίωσης. Δεν έχει νόημα να προστρέχουμε στη χρήση ενός φαρμάκου εάν εν τω μεταξύ υιοθετούμε μη υγιεινές συνθήκες διαβίωσης , διατροφικές συνήθειες απαράδεκτες εγκαταλείποντας ταυτόχρονα και τη φυσική άσκηση. Είναι λάθος να νομίζουμε ότι υπάρχει πάντοτε ένα φάρμακο – λύση - στα προβλήματα μας. Αντιθέτως χρειάζεται να καταλάβουμε με ποιόν τρόπο ζωής μπορούμε να διατηρήσουμε ένα καλό επίπεδο υγείας ,αλλά και ποιες μπορεί να είναι οι αιτίες των αδιαθεσιών μας με την βοήθεια του γιατρού και του φαρμακοποιού.



* Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΟΛΕΒΑΣ είναι φαρμακοποιός μέλος του Δ.Σ του Φ.Σ. Λαρίσης, αντιπρόσωπός του στον Π.Φ.Σ. Πρόεδρος του Δ.Σ. του συνεταιρισμού φαρμακοποιών Λάρισας Σο.Φ.ΛΑ. Διετέλεσε αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. του Π.Φ.Σ. ακόμη, νομαρχιακός σύμβουλος στη Ν.Α.Λαρισας και μέλος της επιτροπής υγείας του Ν.Σ. , δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Λαρισαίων για 12 χρόνια καθώς και Πρόεδρος στο Δ.Σ. του Θεραπευτηρίου Χρόνιων Παθήσεων Ν. Λαρίσης , « Ο ΑΡΙΣΤΕΥΣ».

Δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» 29-12-2007