Το παρασκήνιο με τις τιμές των φαρμάκων

Η Ε.Ε. πιέζει την κυβέρνηση να αναζητήσει τρόπους πραγματικής μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης για τα ταμεία
Του Τασου Tελλογλου(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 22/11/2009)
Την 6η Νοεμβρίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέστειλε προειδοποιητική επιστολή στη μόνιμη ελληνική αντιπροσωπεία, ζητώντας εξηγήσεις για τον νόμο που απαγορεύει παράλληλες εξαγωγές φαρμάκων από φαρμακαποθήκες όταν δεν προμηθεύονται τα φάρμακα απευθείας από φαρμακευτικές εταιρείες. Στην επιστολή που υπογράφει ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Γκίντερ Φερχόιγκεν (βρίσκεται στη διάθεση της «Κ») η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει ότι ρυθμίσεις του νόμου Αβραμόπουλου του 2007, συνιστούν μέτρα που περιορίζουν τις εξαγωγές ενάντια στο άρθρο 29 της Συνθήκης, παρακωλύοντας «την εξαγωγή φαρμάκων από την Ελλάδα σε άλλες χώρες της Ε.Ε.».
Η επιστολή θα μπορούσε να είναι καλή αφορμή, ώστε η κυβέρνηση να αναζητήσει τρόπους πραγματικής μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης για τα ταμεία. Θα μπορούσε π.χ. να επιτρέψει την παράλληλη εισαγωγή «επώνυμων», αλλά φθηνότερων σε σχέση με τις τιμές των εταιρειών φαρμάκων από χώρες της Ε.Ε. όπως γίνεται με επιτυχία στη Γερμανία και το όφελος (διαφορά από την τιμή που δίνει η πολυεθνική) το «μοιράζονται» τα ασφαλιστικά ταμεία με τα φαρμακεία.(1) Για την ιστορία: το ευρέως διαδεδομένο Zandac κόστιζε πριν λήξει η «πατέντα» του 8 λίρες στη Μεγάλη Βρετανία (συσκευασία 60 χαπιών) και σήμερα στοιχίζει 1,5 λίρες. Το αντίγραφό του κοστίζει 0,75 λίρες δηλαδή κάπου 0,85 ευρώ. Στην Ελλάδα 20 χάπια του Zandac κοστίζουν 5 ευρώ.
Τα μέτρα
Στα μέτρα που ανακοίνωσαν οι υπουργοί Οικονομίας κ. Λούκα Κατσέλη, Υγείας κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και Εργασίας κ. Ανδρέας Λοβέρδος προτείνεται αλλαγή του τρόπου τιμολόγησης των αντιγράφων φαρμάκων. Σήμερα αυτά τιμολογούνται στην τιμή του 80% των πρωτοτύπων με αποτέλεσμα να μην είναι ελκυστικά, ενώ τα πρωτότυπα όταν λήξει η «πατέντα» τους στοιχίζουν και αυτά 80% της αρχικής αξίας. Ο ασφαλέστερος τρόπος για εξοικονόμηση πόρων, λέει στην «Κ» στέλεχος της κυβέρνησης με εμπειρία στον τομέα της τιμολόγησης φαρμάκων, θα ήταν να καταργηθεί «η διατίμηση προς τα κάτω». Δηλαδή τα φάρμακα να έχουν οροφή τιμής «προς τα πάνω, αλλά προς τα κάτω ο καθένας να μπορεί να δώσει όποια τιμή θέλει».
Με το μέτρο είχε συμφωνήσει αρχικά και ο κ. Γ. Παπαθανασίου ως υφυπουργός Ανάπτυξης, αλλά στη συνέχεια οι πολυεθνικές που εκπροσωπούνται στο ΣΦΕΕ (Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος) πρόβαλαν το επιχείρημα ότι το χρησιμοποιούν και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. και ότι η κατάργηση της διατίμησης «προς τα κάτω» θα είχε αποτέλεσμα να γεμίσει η αγορά με φάρμακα «μαϊμούδες». Δεν ήταν όμως αυτό που έπεισε τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. να διατηρήσουν ένα καθεστώς που εκτόξευσε στα ύψη τη φαρμακευτική δαπάνη, αλλά ο φόβος ότι μπορεί η μαζική εισαγωγή να «κλείσει» τις ελάχιστα ανταγωνιστικές ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες.
Τελικά η νυν κυβέρνηση αποφάσισε να καθορίζεται η τιμή του αντιγράφου με βάση τον μέσο όρο των τριών φθηνότερων τιμών αντιγράφων των 27 χωρών-μελών της Ε.Ε., πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να εξοικονομηθεί ποσό περί τα 800 εκατ. ευρώ. Ποιος όμως θα συγκεντρώνει αυτές τις τιμές;(2) Σήμερα τις τιμές των πρωτοτύπων, που καθορίζονται με τον ίδιο τρόπο, τις προσκομίζουν στο αρμόδιο υπουργείο οι ίδιες οι βιομηχανίες.
Σε 89 ακριβά
Πολλοί από τους ανθρώπους του κυκλώματος των φαρμάκων -κυρίως από τον χώρο των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών- είπαν στην «Κ» ότι «τα μέτρα αυτά δεν θα λειτουργήσουν», ενώ στελέχη του ΠΑΣΟΚ στον τομέα της Υγείας αναρωτήθηκαν γιατί δεν αποφασίσθηκαν άλλα μέτρα που θα είχαν αντιδράσεις, αλλά πολύ ταχύτερα αποτέλεσματα, αναφέροντας χαρακτηριστικά τις τιμές στις οποίες πωλούν τα φαρμακεία των ιδιωτικών κλινικών φάρμακα σε ασφαλισμένους των ταμείων. Αυτό, ήταν ένα «δωράκι» της κυβέρνησης της Ν.Δ. στους κλινικάρχες. Τα φαρμακεία αυτά αγοράζουν σε τιμή χονδρική +5% και πωλούν λιανική με αποτέλεσμα να «βάζουν στην τσέπη τους» από τα ταμεία μια διαφορά 30%.
Η κ. Κατσέλη είπε ότι θα προχωρήσει σε μείωση της τιμής σε 89 ακριβά φάρμακα ώς την 1η Ιανουαρίου του 2010. Τα φάρμακα αυτά θα έπρεπε να διατίθενται από τα φαρμακεία μετά τον Μάρτιο του 2010, αλλά η ηγεσία του υπουργείου Υγείας δεν είχε μπει στον κόπο να εξηγήσει σε ποια ακριβώς τιμή θα πωλούνται. Στη χονδρική; τη λιανική; τη νοσοκομειακή; Επειδή τα φαρμακεία δεν κάνουν κοινωνική πολιτική αποκλείεται να πωλούν χωρίς κέρδος, χωρίς δηλαδή τον υπολογισμό του 35% που τόσο απλόχερα παρέχει ο νομοθέτης. Παρ’ όλα αυτά ο υπουργός Εργασίας κ. Ανδρέας Λοβέρδος διαβεβαίωσε ότι «ο ασφαλισμένος ασθενής θα προμηθεύεται αυτά τα φάρμακα φθηνότερα και πιο άνετα… από όλα τα ιδιωτικά φαρμακεία…».

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΜΠΛΟΓΓΕΡ:

(1) Πως αλήθεια "θα μοιράζονται την διαφορά τα φαρμακεία και τα ασφαλιστικά ταμεία"; Μήπως ,λέω, τη μερίδα του Λέοντος της διαφοράς αυτής την "τσεπώσουν" διάφοροι broker's και εισαγωγείς;

(2)Είναι γνωστό σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. για ένα μόνο αγαθό υπάρχει κρατική διατίμηση και αυτό είναι το φάρμακο. Είναι λοιπόν πανεύκολο γιά τις υπηρεσίες της Γ.Γ. Εμπορίου δια μέσου του ΥΠΕΞ να συγκεντρώσει τις τιμές αυτές και να βρεί τον μέσο όρο.