ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ
Εάν το ( μικτό ) ποσοστό κέρδους π.χ. 24% ή 18,9% (μετά τη μείωση του % των Φ.Υ.Κ. ) αφορά την αμοιβή των φαρμακείων της χώρας , για τις συνολικές υπηρεσίες που προσφέρουν στους πολίτες , είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης , μεταξύ κράτους και φαρμακοποιών , η δίκαια κατανομή του ποσού που προκύπτει ανά φαρμακοποιό , είναι πρωτίστως υπόθεση των φαρμακοποιών, αλλά και του κράτους μια και αυτό θεσμικά έχει την αρμοδιότητα να εκδίδει δελτία τιμών φαρμάκων, που στη τελική τιμή συμπεριλαμβάνεται και το κέρδος του φαρμακοποιού.
Στο ζήτημα αυτό λοιπόν προκύπτει ένα θεμελιώδες ερώτημα δικαίου το οποίο ζητά την απάντηση του. Με ποιο τρόπο πρέπει να προσδιορίζεται το κέρδος του κάθε φαρμακείου ; Μόνον με βάση το ύψος του τζίρου του ; ή με βάση του αριθμού των φαρμακευτικών πράξεων (πλήθος εκτελεσμένων συνταγών), ή ακόμα με βάση των συνταγών και του αριθμού των τεμαχίων που αυτές περιέχουν, έχοντας το κάθε τεμάχιο(φαρμάκου) ξεχωριστό ποσοστό κέρδους, ανάλογα με το ύψος της τιμής του. (κλιμακωτό ποσοστό κέρδους) ;
Θα προσπαθήσω να φωτίσω το ζήτημα με ένα παράδειγμα που μπορεί να είναι τυχαίο αλλά δεν είναι και φανταστικό.
Σύμφωνα με στοιχεία του ISCOFAR η μέση τιμή τεμαχίου για το πρώτο 9μηνο του 2011 είναι 9,35 ευρώ .Σημειώνω επίσης ότι τα πρώτα 100 σε πωλήσεις στο ίδιο χρονικό διάστημα έχουν 16,64 ευρώ ανά τεμάχιο και καλύπτουν το 50% της αγοράς .
Υπόθεση εργασίας : Έστω φαρμακείο με τζίρο 30.000 σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία θα εκτελεί συνταγές που θα περιέχουν ( 30.000 ευρώ / 9,35 ευρώ ) = 3208 τεμάχια φαρμάκων κατά Μ.Ο. που αν τα κατανείμουμε σε 2,5 τεμάχια ανά συνταγή σε 343 συνταγές και κερδίζει μικτά Χ ευρώ .
Έστω δεύτερο φαρμακείο που είχε πάλι με τζίρο ( μέχρι 5/08/2011 που είχαμε αύξηση του αριθμού των Φ.Υ.Κ.) 64.624 ευρώ με κατανομή των συνταγών για τις πρώτες 30.000 ευρώ όπως στο πρώτο παράδειγμα και τον υπόλοιπο τζίρο των 34.624 ευρώ τον πετύχαινε με 10 συνταγές του αντινεοπλασματικού φαρμάκου IMATINIB με ένα τεμάχιο / συνταγή , κατέγραφε κέρδη πάνω από διπλάσια με τον φαρμακοποιό του προηγούμενου παραδείγματος.
Προκύπτει αδήριτο λοιπόν το ερώτημα: είναι δίκιο κάποιος φαρμακοποιός εκτελώντας 353 συνταγές ,δηλαδή , δέκα παραπάνω και 3218 τεμάχια ,δηλαδή, δέκα παραπάνω τεμάχια , να ανεβάζει στις 20,08 ευρώ τη μέση τιμή ανά τεμάχιο και να κερδίζει πάνω από το διπλάσιο, δηλαδή 2Χ ευρώ, από τον φαρμακοποιό του πρώτου παραδείγματος;
Κάπως έτσι ερμηνεύεται και η πληροφορία, που ακούγαμε σε διάφορα FORA ότι δηλαδή, το 22% των φαρμακείων κάνει το 80% ου τζίρου. Δηλαδή, ο νόμος του Paretto δεν έχει να κάνει με το τζίρο των φαρμακείων, απλά κάποια φαρμακεία κατορθώνουν να διαμορφώνουν υψηλότερη μέση τιμή ανά τεμάχιο και συχνά αυτό μπορεί να γίνεται με όχι και τόσο δεοντολογικό τρόπο.
Αυτοί που κυβερνούν και πρέπει να πάρουν κάποιες αποφάσεις πιστεύω έχουν ένα μέσο όριο ευφυΐας ώστε να αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα. Γι αυτό μας προέκυψαν τα Φ.Υ.Κ. που κοντά σε αυτά προστέθηκε και το REBATE που επιβλήθηκε επί δικαίων και αδίκων και για να μην ξεχνιόμαστε βάση των επιταγών του μνημονίου.
Ακόμη και σήμερα που έχουμε τα Φ.Υ.Κ. υπάρχει μια διαφορά αξίας ανά τεμάχιο ώστε για τα 100 πρώτα σε πωλήσεις να έχουν ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ/ΤΕΜΑΧΙΟ 16,64 ΕΝΩ Η ΓΕΝΙΚΉ ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ/ΤΕΜΑΧΙΟ ΕΊΝΑΙ 9,35 ΕΥΡΩ.
Έτσι αν προσεχώς, που είναι πιθανό να επιχειρηθεί από πλευράς της κυβέρνησης να ανοίξει ζήτημα % κέρδους μια πρόταση κλιμακωτού ποσοστού είναι δυνατό να προκύψει. Τα ποσοστά της κλιμάκωσης θα είναι θέμα μελέτης χρησιμοποιώντας στοιχεία από αξιόπιστες βάσεις δεδομένων με τη λογική ότι π.χ. τα τεμάχια που έχουν αξία (χωρίς το ΦΠΑ) μέχρι 10 ευρώ το % κέρδους να προσδιορίζεται στο 45% με αξία μέχρι 20 40% κ.ο.κ ώστε από τη μια μεριά , η αμοιβή του φαρμακοποιού που θα προκύπτει να είναι αποτέλεσμα όχι μόνο του τζίρου του αλλά των υπηρεσιών (πλήθος τεμαχίων και συνταγών) που προσφέρει ο κάθε φαρμακοποιός και από την άλλη να μην υπάρχει οικονομικό κίνητρο για εκτέλεση συνταγών με τεμάχια υψηλού κόστους, πράγμα που ίσως συμβάλλει, σε κάποιο βαθμό και στη συνταγογράφηση τους αυστηρά εντός ενδείξεων.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΟΛΕΒΑΣ
