Μπιλιάρδο κυβέρνησης-φαρμακοποιών στις πλάτες των ασθενών

http://www.antinews.gr/2012/09/12/178956/?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+AntiWeblog+%2

Το απόλυτο μπάχαλο επικρατεί στο χώρο της υγείας και ειδικά στον τομέα των φαρμακοποιών. Εκεί, το εμπάργκο που έχουν επιβάλλει οι φαρμακοποιοί έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην ομαλή χορήγηση φαρμάκων για 9,5 εκατ. ασφαλισμένους στον ΕΟΠΥΥ.

Την ίδια ώρα ο υπουργός Υγείας, Α. Λυκουρέντζος απείλησε εμμέσως του φαρμακοποιούς ότι θα ανοίξει την αγορά και θα πωλούνται φάρμακα και εκτός φαρμακείων. Υπονοώντας καταστήματα και σούπερ μάρκετ, μια διαδικασία που με διαφορετικό βέβαια τρόπο, ισχύει και σε άλλες χώρες. Για παράδειγμα, υπάρχουν σούπερ μάρκετ στο εξωτερικό που πουλάνε ελεύθερα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα κοινής χρήσης (όπως ασπιρίνες π.χ.) αλλά για τα πιο σοβαρά που απαιτείται συνταγή, υπάρχει γωνία – φαρμακείο με φαρμακοποιό που εκτελεί τη συνταγή.

Προφανώς το να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο και το να ανοίγει τέτοιο θέμα σε μια εποχή πλήρους διάλυσης των πάντων, δε βοηθά κανέναν. Είναι εμφανές επίσης το αδιέξοδο του υπουργείου Υγείας που με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να σπάσει το εμπάργκο που έχουν επιβάλλει οι φαρμακοποιοί οι οποίοι αρνούνται να δώσουν φάρμακα με πίστωση.

Αν θα ήθελε κάποιος με το χέρι στην καρδιά να πει τα πράγματα με το όνομά τους, θα έλεγε ότι φταίει και το ασυνεπές ελληνικό κράτος αλλά και οι φαρμακοποιοί. Η ουσία είναι ότι παίζεται για ακόμη μια φορά μπιλιάρδο στην πλάτη εκατομμυρίων ασθενών, ηλικιωμένων και παιδιών κι αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό για πολύ καιρό ακόμη. Και οι φταίχτες έχουν διευθύνσεις και ονόματα και είναι και από τις δύο πλευρές.

• Κατ΄ αρχάς ο κ. Λυκουρέντζος ανέλαβε το δύσκολο έργο να διαχειριστεί το καυτό υπουργείο Υγείας και η δουλειά του δεν είναι να απειλεί, ούτε να δημιουργεί κοινωνικούς αυτοματισμούς. Δουλειά του είναι να λύσει τα προβλήματα του ΕΟΠΥΥ. Διότι απ’ ότι θυμόμαστε για τα ίδια πράγματα κατηγορούσε τον Α. Λοβέρδο, τώρα τα… λούζεται κι αυτός. Μόνη δικαιολογία του ότι παρέλαβε χάος, αλλά αν δε μπορεί ας τα παρατήσει. Και στην παρούσα φάση δεν είναι δυνατόν να βάζεις το μαχαίρι στο λαιμό των φαρμακοποιών όταν τους χρωστάς εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Χρειάζεται άλλη διαχείριση του προβλήματος κι όχι απειλές τύπου Χότζα. Και στο κάτω – κάτω θέλεις φιλελευθεροποίηση της αγοράς και απελευθέρωση του επαγγέλματος. Κάνε τα, αλλά πρώτα να εξοφληθούν οι φαρμακοποιοί και όσοι άλλοι έχουν λαμβάνειν. Κι αυτοί είναι επαγγελματίες και πρέπει να αγοράσουν για να πουλάνε. Χωρίς να πληρωθούν τα χρωστούμενα του ΕΟΠΥΥ πώς θα κάνουν παραγγελίες; Ο κ. Λυκουρέντζος ας δει μια και μοναδική λύση που φαίνεται αυτή τη στιγμή. Τον συμψηφισμό των χρεών με φόρους. Διότι δημιουργείται το εξής απίστευτο: Ζητά το απαράδεκτο κράτος που είναι τόσο ασυνεπές στις υποχρεώσεις και τις υποσχέσεις του να πληρώσουν οι φαρμακοποιοί φόρο εισοδήματος για εισοδήματα που δεν έχουν εισπράξει ποτέ. Έλεος, κ. Υπουργέ…
• Αλλά να πούμε και τα στραβά των φαρμακοποιών. Θέλουν να λένε ότι κάνουν λειτούργημα αλλά εμφανίζονται να είναι οι πιο στυγνοί επαγγελματίες. Τους έδωσε το υπουργείο ένα χρονοδιάγραμμα πληρωμών διότι το ταμείο είναι άδειο και τους λέει ότι θα τους εξοφλήσει σταδιακά αλλά αυτοί αρνούνται να το συζητήσουν. Τους λένε ότι τα πάντα εξαρτώνται από τη δόση της τρόικας αλλά αυτοί ζητούν εδώ και τώρα χρήματα που δεν υπάρχουν. «Βάλτε κύριοι λίγο νερό στο κρασί σας».
• Από την άλλη, οι κύριοι φαρμακοποιοί, δεν έκαναν ποτέ απεργίες όταν το πάρτι στο χώρο του φαρμάκου είχε λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Όταν για κάθε χρονιά που περνούσε δίνοντας δισεκατομμύρια ευρώ για φάρμακα, προφανώς τους συνέφερε το πάρτι. Οι τζίροι μια χαρά να τρέχουν, το περιθώριο κέρδους να είναι πάνω από 30% (και τώρα 20%) και όλα πήγαιναν μια χαρά. Πολλοί φαρμακοποιοί οικονόμησαν από το χάος που επικρατούσε και που τους συνέφερε να διατηρηθεί, έλα όμως που ήρθε η κρίση και έκοψε τα πάντα.
• Επίσης, δεν διαμαρτυρήθηκαν όταν μετέτρεπαν τα φαρμακεία τους σε σούπερ μάρκετ πουλώντας από τσατσάρες μέχρι… κιλότες. Κι από πιστολάκια για τα μαλλιά μέχρι κραγιόν. Τι είναι αυτά, φαρμακευτικά προϊόντα;

Η ουσία είναι ότι θα μπορούσε να μιλά κανείς επί μέρες για τον κλάδο, για τις ρεμούλες, τα σκάνδαλα, την υπερσυνταγογράφηση, τα χρέη και την ασυνέπεια του κράτους, τους συνδικαλιστές με τα πολλά «καπέλα» και τους άλλους που θέλουν να συνδιοικούν με τον εκάστοτε υπουργό. Ο κακόμοιρος ο ασθενής, ο ασφαλισμένος τι φταίει; Τι φταίνε οι καρκινοπαθείς που πληρώνουν από την τσέπη τους φάρμακα χιλιάδων ευρώ; Τι φταίνε να μη μπορούν να βρουν το δίκιο τους επειδή ο κάθε υπουργός δεν ξέρει τι του γίνεται; Τι φταίνε επειδή οι φαρμακοποιοί ανοίγουν και κλείνουν όποτε θέλουν, διαμαρτύρονται όταν τους απελευθερώνουν το επάγγελμα και εμφανίζονται άτεγκτοι όταν χάνουν τα προνόμια; Ποιος θα απαντήσει σ’ αυτά;