Περί ενότητας (ανοιχτή επιστολή Κ.Λουράντου)

Μερικά από τα πράγματα που έχω διδαχθεί από την πολύχρονη ενασχόλησή μου με τα κοινά, είναι και ο σεβασμός στην άποψη του «αντιπάλου», οποιοσδήποτε και αν είναι αυτός και ειδικά αν πρόκειται για όψιμο αντίπαλο με ολοφάνερη τάση αυτογελοιοποίησης του. Όταν όμως η άποψη αυτή συμπίπτει με την προσπάθεια διαστρέβλωσης των πάντων τείνοντας στην παραπληροφόρηση τότε τα πράγματα αλλάζουν.

Όλοι έχουν δικαίωμα να λένε ότι θέλουν, ακόμα και αν αυτά που ισχυρίζονται δεν προκύπτουν από πουθενά. Μπορούν ακόμα και να ρίχνουν λάσπη αφού γνωρίζουν ότι αυτό το υλικό κολλάει ακόμα και στις πιο καθαρές επιφάνειες με την διαφορά ότι όταν περάσει λίγος χρόνος η λάσπη ξεραίνεται και πέφτει και τότε ακολουθεί η αποκατάσταση.

Τον τελευταίο καιρό ακούω περισσότερες φορές την φράση «ενότητα του κλάδου» η οποία στις περισσότερες φορές λέγεται από αυτούς που ποτέ δεν έκαναν τίποτε γι αυτήν. Λέγεται από αυτούς που προσπαθούσαν πάντα εν ονόματι της να απουσιάζουν από τους πραγματικούς αγώνες του κλάδου.

Δεν είχα πρόθεση να ασχοληθώ με αυτούς, διότι δεν ενδιαφέρουν κανέναν αυτή τη στιγμή. Σήμερα μετράει η ουσία και όχι τα μεγάλα λόγια. Όμως μερικές φορές η σιωπή εκλαμβάνεται ως αδυναμία πράγμα που  στην προκειμένη περίπτωση δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο. Επειδή λοιπόν ο πρόεδρος της Θήβας (και νεοεισελθών στον ΠΦΣ με τις ... ευλογίες του κου Αμπατζόγλου)  με περίσσιο θράσος τόλμησε να κρίνει την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Φ.Σ. Αττικής και του Φ.Σ. Πειραιά για τη μη συμμετοχή τους στην .... «Πανελλαδική κινητοποίηση» που εξήγγειλε ο Πανελλήνιος καταγγέλοντάς την ως διασπαστική κίνηση έχω να πω τα εξής:

Έχω δηλώσει παντού ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσω σε απεργιακές κινητοποιήσεις όταν αυτές αποβλέπουν αποκλειστικά και μόνο σε χωρίς περιεχόμενο και χωρίς ουσία κινήσεις εντυπωσιασμού.Πολύ δε περισσότερο όταν έρχονται να καλύψουν την αδράνεια και την καρτερικότητα αυτών που την προτείνουν. Είναι γνωστή σε όλους η τελευταία άποψη του κου Λοβέρδου που την εξέφρασε όχι μόνο σε ανοιχτή διαβούλευση αλλά κατ’ ευθείαν στα ΜΜΕ: « οι φαρμακοποιοί ας κάνουν όσες απεργίες θέλουν. Τα φάρμακα να μην κόβουν στους ασφαλισμένους με  την άρση της πίστωσης»! Στην βουλή επίσης όπως όλοι  γνωρίζουμε είπε το εξής καταπληκτικό: «Τα ασφαλιστικά ταμεία πράγματι χρωστούν στους φαρμακοποιούς αρκετά χρήματα. Δεν δικαιούνται όμως ... να κόβουν την πίστωση διότι θα με οδηγήσουν σε καταγγελία των συλλογικών συμβάσεων»! Δηλαδή με λίγα λόγια .... «συνεχίστε να δίνετε φάρμακα επί πιστώσει ασχέτως αν πληρώνεστε ή όχι!!! Απεργίες κάνετε όσες θέλετε». Μήπως αυτή η θέση δεν είναι στην ουσία και η δική σας κε πρόεδρε της Θήβας, εκπρόσωπε όπως φαίνεται του κου Αμπατζόγλου;

Δεν εντυπωσιάζομαι από αυτή την θέση σας. Άλλως τε έχετε αποδείξει, ότι σε όλες τις κινητοποιήσεις του ΦΣΑ του ΦΣΠ και του ΦΣΑΧ εναντίον των ταμείων που ήταν επί μακρόν ασυνεπή στις υποχρεώσεις τους , φροντίσατε να «βοηθήσετε» τους ασφαλισμένους της Αττικής του Πειραιά και της Αχαΐας εκτελώντας συνταγές , στέλνοντας με ταχυμεταφορές φάρμακα στις περιοχές αυτές . Φυσικά δεν είστε  ο μόνος . Και άλλοι πρόεδροι των όμορων νομών ακολούθησαν την τακτική σας. Μερικοί μάλιστα την διαφήμισαν για να βοηθήσουν τους ... ασφαλισμένους! Όχι! Δεν λέω ότι το κάνατε για να κερδίσετε... αλλά μόνο για τους...  καημένους συνταξιούχους! Αυτή προφανώς την ενότητα πρεσβεύετε ... και το αποδεικνύετε. Μπράβο σας !

Αλλά ας ξανάρθουμε στην τελευταία «απεργία». Περί ποιάς Πανελλαδικής απεργιακής κινητοποίησης γίνεται λόγος, όταν οι περισσότεροι νομοί στην χώρα δεν απέργησαν; Περί ποιάς απόφασης του Πανελληνίου γίνεται λόγος όταν η «κλιμάκωση» που αποφάσισε έμεινε στα χαρτιά; Τελικά η 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση έγινε για εκτόνωση ή για επίδειξη ... αγωνιστικού πνεύματος; Και όλο αυτό το αγωνιστικό σας πνεύμα τι έγινε; Εξατμίστηκε με την λήξη της;

Επειδή όμως τα λόγια είναι φτώχια ας έρθουμε και στα έργα που αποδεικνύουν ποιος φροντίζει ειλικρινά για την ενότητα του κλάδου και ποιος απλά την επικαλείται για λόγους εντυπωσιασμού!

• Πριν τρία περίπου χρόνια ο ΠΦΣ ανήγγειλε για την επόμενη ημέρα 24 απεργιακή κινητοποίηση για το ασφαλιστικό, επί Υπουργίας κας Γιαννάκου Κουτσίκου. Δήλωσα ότι δεν μπορώ να συμφωνήσω διότι θέλω κάποιο περιθώριο χρόνου. Η απάντηση από πρόεδρο μεγάλου συλλόγου του Βορρά ήταν :  « μπορείς να ειδοποιήσεις τα μέλη σου με SMS ». Τελικά η απεργιακή κινητοποίηση έγινε. Ο Πειραιάς και η Αττική απέργησαν αλλά όχι ο Σύλλογος του Βορρά ο πρόεδρος του οποίου κόπτοταν και επέβαλε την κινητοποίηση! Δικαιολογήθηκε ότι δεν μπόρεσε να την περάσει από το Δ.Σ. του!!! Κατά τα άλλα όπου σταθεί και όπου βρεθεί μιλά για ... ενότητα!
• Τον Σεπτέμβριο του 2010 οι δύο Σύλλογοι σταμάτησαν την πίστωση στον ΟΠΑΔ. . Ο Πανελλήνιος δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα, ούτε όμως του το ζητήσαμε, διότι όπως έχει γίνει κατεστημένο τα χρέη του ΟΠΑΔ αφορούν αποκλειστικά και μόνο ... το Κέντρο! Αν όμως ήταν ο ΟΓΑ στην θέση του ΟΠΑΔ, τότε θα απασχολούσε τους πάντες. Περίεργη άποψη ενότητας έχουν ορισμένοι και ειδικά κάποιοι του Πανελληνίου. Οι υποσχέσεις του υπουργού υγείας για άμεση εξόφληση και με εγγύηση την παραίτησή του, ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Το ότι αναστείλαμε την κινητοποίηση, οφείλεται και στις πιέσεις του Πανελληνίου, ο οποίος πίστευε ότι οφείλουμε να δεχόμαστε τις υποσχέσεις  Λοβέρδου, όταν μάλιστα συνοδεύονται με υπόσχεση παραίτησής του αν δεν υλοποιηθούν.
• Τον Μάρτιο του 2011 οι Σύλλογοι Αττικής και Πειραιά επανήλθαν διακόπτοντας για ένα ολόκληρο μήνα την πίστωση στον ΟΠΑΔ. Δεν είχε υλοποιηθεί ούτε στο ελάχιστο η υπόσχεση του υπουργού. Ο Υπουργός Υγείας τότε κατηγόρησε τα μέλη των συλλόγων για αναλγησία και ζήτησε να σταματήσει άμεσα η άρση της πίστωσης υποσχόμενος ότι αν μέχρι το Πάσχα δεν  εξοφληθούμε ... θα ξαναπαραιτηθεί! Δεν τον πιστέψαμε και συνεχίσαμε καλώντας επί ματαίω και τους άλλους συλλόγους να προσχωρήσουν στην κινητοποίησή μας. Είχε φροντίσει γι’ αυτό ο πρόεδρος του ΠΦΣ. Με τηλεφωνήματα συνιστούσε στους υπόλοιπους προέδρους να μην συμμετέχουν στην κινητοποίηση των συλλόγων του Λεκανοπεδίου διότι ο Υπουργός θα πλήρωνε άμεσα όπως το υποσχέθηκε.....! Το αποτέλεσμα το γνωρίζετε! Ακόμα απλήρωτοι είμαστε, αλλά όπως είπαμε αυτό αφορά μόνο το Κέντρο! Ο ΟΠΑΔ είναι το πρόβλημα, όχι ο ΟΓΑ !!! Και πάνω απ’ όλα η ενότητα ... αλλά ενότητα στην αδράνεια!
• Τον Δεκέμβριο του 2011 σε σύσκεψη που έγινε στα γραφεία του ΠΦΣ, ο ΦΣΑ παρόλο που είχε πάρει εντολή  από την γενική του συνέλευση να μην συμφωνήσει σε καμία απεργιακή κινητοποίηση, παρά μόνο σε άρση της πίστωσης την 1^η Ιανουαρίου για τα χρέη του ΕΟΠΥΥ, συμφώνησε με τον ΠΦΣ σε μια 48ωρη απεργία την 2^α και 3^η Ιανουαρίου με την προϋπόθεση να συνεχίσει όλη η Ελλάδα σε άρση της πίστωσης.  Δεχτήκαμε λοιπόν να παραβούμε την απόφαση της Γενικής μας Συνέλευσης μόνο και μόνο για χάρη της ενότητας όπως την εννοούμε εμείς και όχι όπως την εννοούν κάποιοι θιασώτες του «αγωνισθείτε εσείς για να κερδίσουμε όλοι». Και ενώ συμφωνήσαμε με αυτή την απόφαση,  ο Φ.Σ.Θεσσαλονίκης πραγματοποίησε Γενική Συνέλευση στις 2 Ιανουαρίου 2012 (πρώτη ημέρα κινητοποίησης )  για να ... αναστείλει την κινητοποίηση!  Πράγμα που πέτυχε! Το ίδιο έκαναν και οι υπόλοιποι αφού όλα τα προβλήματα είχαν ... λυθεί την πρώτη ημέρα της κινητοποίησης. Εξαιρετική αντίληψη ενότητας !!!
• Ο ΦΣΑ μαζί με άλλους συλλόγους συνέχισε την κινητοποίηση στον ΕΟΠΥΥ όπως είχε αποφασισθεί, αδιαφορώντας για την απόφαση της Θεσσαλονίκης. Στην σύσκεψη των κ.κ. Κουτρουμάνη Σαχινίδη και Τιμοσίδη, όπου ήταν παρόντες μέλη του Δ.Σ. του Πανελληνίου ο κος Βουδούρης, κατεβλήθει υπεράνθρωπη προσπάθεια για αναστολή της κινητοποίησης ΠΑΣΕΙ ΘΥΣΙΑ . Εδόθησαν τότε οι γνωστές δεσμεύσεις : Προκαταβολή 48 εκ. ευρώ εντός του Ιανουαρίου και τα υπόλοιπα χρωστούμενα εντός Μαρτίου. Εντύπωση μου προξένησε η στάση του κου Κουτρουμάνη που, με την ανοχή του ΠΦΣ, ήθελε εκείνη την στιγμή την υπόσχεσή μου για άρση της κινητοποίησης. Του απάντησα ότι έχω συμβούλιο και αυτό αποφασίζει. Τελικά το αποτέλεσμα το ξέρετε αλλά φαίνετε πως το ξεχάσατε: Βγαίνοντας από το υπουργείο απεστάλη μήνυμα από το κινητό του προέδρου του ΠΦΣ ότι σταματάμε την κινητοποίησή μας στον ΕΟΠΥΥ !!! Έτσι , στεγνά ! Φοβερή κίνηση από αυτούς που επικαλούνται την ενότητα του κλάδου! Και φυσικά μέχρι σήμερα τα αποτελέσματα τους δικαιώνουν. Και ... πληρωθήκαμε και όλα πάνε καλά και έχουμε όλα μας τα μέλη ... ευτυχισμένα!
• Να μην αναφερθούμε προφανώς στην εξαιρετικής έμπνευσης ... στάση εργασίας που με μεγάλη επιτυχία εξετελέσθη πανελλαδικά! Ευτυχώς που προκηρύχτηκε για να αποφευχθεί η ψήφιση του νομοσχεδίου! Τέτοιες πράξεις φέρνουν ενότητα στον κλάδο! Ούτε βέβαια στην « εξαιρετική » στάση του ΠΦΣ στην Βουλή , ο οποίος «πριν αλέκτωρ λαλήσει» απαρνήθηκε μετά βδελυγμίας τις αφίσες του ΦΣΑ! Για τέτοια ενότητα μιλάμε!

Πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι η ενότητα ενός κλάδου δεν επιβάλλεται αλλά καλλιεργείται. Και αυτό δεν μπορεί να αποτελεί αυτοσκοπό, διότι δεν έχουν όλα τα φαρμακεία όλων των περιοχών τα ίδια συμφέροντα. Ο ΟΠΑΔ π.χ. οφείλει στα φαρμακεία του κέντρου 6 μήνες από το 2011. Όσοι σύλλογοι πλήττονται από αυτό το πρόβλημα κινητοποιούνται ανάλογα! Όσοι δεν πλήττονται δεν έχουν λόγο να κινητοποιηθούν. Αυτό είναι λογικό.Γι’ αυτό ποτέ δεν κατηγόρησα την επαρχία για το ότι δεν ακολουθεί τις κινητοποιήσεις του Κέντρου.Όταν όμως ο ΟΓΑ καθυστέρησε 10 ημέρες τις πληρωμές τους κάποιοι κόντευαν να πάθουν έμφραγμα και τότε άρχισαν να θυμούνται την ... ενότητα. Όπως την θεωρούν αυτοί φυσικά, στα δικά τους μέτρα. Την απάντηση σε αυτούς έχει δώσει ο ΦΣΑ πολλές φορές με έργα και όχι με λόγια. Τελευταία μάλιστα την έδωσε η Γενική Συνέλευση των μελών του. Απέρριψε με επαίνους τις 48ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις που .... σε κάποιες περιοχές επιβάλλουν ... άνοιγμα όλων των φαρμακείων το Σάββατο για να βγάλουν τα σπασμένα! Απέρριψε την αρεστή κινητοποίηση του Υπουργού Υγείας, επιβάλλοντας την συνεχή επίπονη κινητοποίηση της άρσης της πίστωσης . ΕΜΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ .... Αυτοί που έκαναν απλά μία 48ωρη απεργία, τώρα τι κάνουν που όλες οι υποσχέσεις περί εξόφλησης των χρεών έμειναν υποσχέσεις; Πώς κλιμακώνουν την ..... 48ωρη;

Ξέρω ...... η κλιμάκωση γίνεται με ύβρεις και συκοφαντίες εναντίον αυτών που ... υποθάλπτουν την ενότητα και περιμένουν να καρπωθούν τα αποτελέσματα του αγώνα τους, όπως τουλάχιστον θέλουν να το παρουσιάζουν αυτοί που μιλούν για τέτοια κλιμάκωση.

Είναι σε όλους γνωστό ότι ένα όπλο κάποιες φορές έχει μεγαλύτερη αξία όταν το έχεις έτοιμο και το επιδεικνύεις , από την ίδια την χρήση του. Όπως επίσης ότι όταν ξεκινάς έναν πόλεμο έχεις ένα πλάνο , μια κλιμάκωση του αγώνα, και μια στόχευση για το πότε αρχίζεις που πας και πότε σταματάς.

Όταν όμως ακόμα και η απειλή χρήσης του όπλου δεν αρκεί, τότε δεν απομένει παρά η χρήση του. Γιατί αν δεν είναι κανείς ικανός να υλοποιεί τις δεσμεύσεις του τότε κανείς δεν θα τον παίρνει πια στα σοβαρά. Και τότε δεν θα μπορεί πλέον να διαπραγματευθεί για τίποτα και με κανέναν.

Λουράντος Κωνσταντίνος