Φεβρουάριος 21, 2011 από mypharm
Πολλά ακούγονται και έκδηλη είναι πλέον η ανησυχία των συναδέλφων που διαχέεται στην ιστοσελίδα αλλά και θεσμικά για το θέμα της κατ'αποκοπήν.Ψάξαμε και σας προσφέρουμε μια πρώτη πληροφόρηση σχετικά με το θέμα.Ελπίζουμε σε έναν γόνιμο διάλογο..Το παρακάτω
απόσπασμα είναι από μελέτη του Μόσιαλου στην Ολλανδία).
Τhe netherlands"Prices (taxes) are ceiling prices to be paid by the insurer to the pharmacist under a remuneration fee contract that includes both a fee for dispensing plus reimbursement for the cost of the drug. The fixed price fee is set by the government for the
dispensing of each prescription. The average gross profit in community pharmacies in 2000 was estimated at 23 per cent including purchasing rebates (Stichting Farmaceutische Kengetallen, 2000). The pharmacist’s margin is on average 33 per cent of the retail price (AESGP, 2001).
A fixed price for the dispensing of each prescription approximately €6 in 2002 for medicines included under the Medicines Pricing Act (Ministerie van Volksgezondheid, 2002). In effect, this payment scheme provides the pharmacist with an incentive to reduce the number of actual drugs dispensed (i.e. smaller packet size) to a patient per prescription. If a patient needs drugs for a longer period of time, he or she would be required to return to the pharmacist and request
a new packet, for which the pharmacist would receive a further fixed dispensing price. It should be noted that the fixed price for dispensing does not vary with the costs of the prescription drug. Therefore, pharmacists’ revenues do not depend upon the prices of the prescription drugs sold but on the total number of prescriptions dispensed."
Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από μελέτη του k. Μόσιαλου σχετικά με τα φαρμακεία στην Ευρώπη και σας παραθέτουμε το Ολλανδικό Μοντέλο. Αξίζει να παρατηρήσουμε τις παγίδες στις οποίες μπορεί να πέσει ο νομοθέτης για την περίπτωση της Ελλάδας.
1.Στην ολλανδία παρόλο που εφαρμόζεται το κατ αποκοπήν το κέρδος του φαρμακείου το μικτό είναι στο 23% και το ποσοστό κέρδους επί της λιανικής είναι στο 33%.
Με απλά λόγια οι ολλανδοί πετυχαίνουν με 6 ευρώ ανα συνταγή τα ίδια ποσοστά κέρδους με το ελληνικό φαρμακείοι..Αλλά οι ολλανδοί:
α)Έχουν ασύγκριτα λιγότερα φαρμακεία σε σχέση με την Eλλάδα και αρα χαμηλότερο ανταγωνισμό
.Γύρω στο 1/10 των ελληνικών φαρμακείων!
β)Πωλούν τα πρωτότυπα φάρμακα από παράλληλες εισαγωγές και έχουν συνεπώς τρομακτικές εκπτώσεις στην τιμή που αγοράζουν το φάρμακο.
γ)Ένας φαρμακοποιός μπορεί να επιβλέπει περισσότερα του ενός φαρμακεία άρα τα υπόλοιπα φαρμακεία της αλυσίδας να λειτουργούν με υπάλληλους άρα και χαμηλότερα λειτουργικά κόστη.
δ)Χορηγούν με βάση τη δραστική
ε)Επιτρέπει η Ολλανδική νομοθεσία σε γιατρούς να κατέχουν φαρμακεία (δεν υπάρχει ιδιοκτησιακός περιορισμός) και συνεπώς επιβάλλεται να υπάρξει μηχανισμός όπως το κατά αποκοπή για να μην εκτοξευθεί η δαπάνη όταν ο συνταγογράφων είναι και εκτελών την συνταγή.
Προβολή στο ελληνικό μοντέλο: Για να υπάρξει βιωσιμότητα στο ελληνικό φαρμακείο και λαμβάνοντας υπόψην τα πληθυσμιακά στις δύο χώρες έχουμε:
1.Στην Eλλάδα το κατ'αποκοπήν θα πρέπει να φτάσει στα 60 ευρώ για να συντηρηθούν όλα τα ελληνικά φαρμακεία!!! (Το νούμερο δεν αμφισβητείται και βγαίνει αναλογικά αν κάνετε αναγωγή των πληθυσμιακών όπου στην Ολλανδία η αποκοπή 6 ευρώ δίνει 2000 φαρμακεία βιώσιμο για μια χωρα 20.000.000 που η αγορά ισσορόπησε μετά
την απελευθέρωση )
2.Αν το κατα αποκοπήν δεν φτάσει τα 60 ευρώ τότε από τα 10.000 φαρμακεία με μια αποκοπή 6 ευρώ αναλογικά αντιστοιχούν στην Ελλάδα 1000 φαρμακεία βιώσιμα με βάση τα νούμερα που αντιστοιχούν στην Ολλανδία.
3.Επιπλέον τα φαρμακεία αυτά για να επιζήσουν θα πρέπει να δουλεύουν με δραστική,να έχουν μεγάλες εκπτώσεις στα πρωτότυπα και χαμηλά λειτουργικά κόστη..
Συμπέρασμα: Το κατα αποκοπήν δεν αποτελεί μόνο απειλή για τη βιωσιμότητα της ελληνικής φαρμακευτικής περίθαλψης αλλά επιπλέον απαιτεί και συνθήκες που η φύση της ελληνικής αγοράς δεν μπορεί να προσφέρει: π.χ Παραλληλες εισαγωγές,λειτουργία φαρμακείων από φθηνό εργατικό δυναμικό κτλ
Συνεπώς είναι πρακτικά ανεφάρμοστο γιατί 1. Σκοπός της εφαρμογής του μέτρου δεν είναι να εξαφανιστεί το 90% των ελληνικών φαρμακείων αλλά να περιοριστεί η δαπάνη.
2.Στην περίπτωση της Ελλάδας λόγω της φύσης της αγοράς ούτε η ελάττωση της δαπάνης θα μπορέσει να επιτευχθεί π.χ η ελλάδα εξάγει παράλληλα φάρμακα και δεν εισάγει, η χορήγηση δε γίνεται με βάση τη δραστική κτλ
ΠΗΓΗ MYPHARM.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου