Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε έκπληκτοι τις προ-
σπάθειες των κυβερνώντων να επιβάλουν αποφάσεις και
να θεσμοθετούν νόμους με σκοπό -την κατ’ αυτούς- προ-
άσπιση του δημοσίου συμφέροντος αλλά και την αναβάθ-
μιση της φαρμακευτικής περίθαλψης. Οι κυβερνώντες με
το...ανοιχτό μυαλό και τις...μοντέρνες ιδέες επιχειρούν να
ανακαλύψουν λύσεις οι οποίες θα μειώνουν τις φαρμα-
κευτικές δαπάνες, παραβλέποντας –ηθελημένα- ότι στην
αρχή της αλυσίδας της φαρμακευτικής περίθαλψης βρί-
σκεται η φαρμακοβιομηχανία.
Ξεκίνησαν από τον προηγούμενο χρόνο με την ψήφιση
ενός νόμου για την είσπραξη του 3% επί της λιανικής
τιμής των φαρμάκων μέσω των φαρμακείων, αφού
δεν μπορούσαν επί τρία χρόνια να εισπράξουν από τους
βιομήχανους το νομοθετημένο 4% επί της χονδρικής τι-
μής των φαρμάκων (rebate). Το ότι ο νέος αυτός νόμος
δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί δεν απασχόλησε κανέ-
ναν από τους εμπνευστές του. Τους αρκούσε-όπως ισχυ-
ρίζονταν-ότι θα βρεθεί τρόπος το 3% να εισπραχθεί από
τα φαρμακεία! Τελικά το μόνο που κατάφεραν ήταν να ξε-
σηκώσουν τους φαρμακοποιούς και να … ανακουφίσουν
τους βιομήχανους, οι οποίοι έβλεπαν με ικανοποίηση να
γεννιέται ένας νέος νόμος ο οποίος επειδή δεν θα εφαρ-
μοζόταν δεν θα τους άγγιζε.
Το δεύτερο φιάσκο ήταν η προσπάθεια εφαρμογής
του νόμου για την απαγόρευση της συνταγογράφη-
σης των Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ. Για να «περάσουν» χωρίς πολιτικό
κόστος την απαγόρευση αυτή εφεύραν τα χρωματιστά
κουπόνια. Εφάρμοσαν, λοιπόν, τη λίστα των μη συνταγο-
γραφουμένων φαρμάκων από την 1η του 2009 βασιζό-
μενοι στο....εξής θαύμα: Στο πρώτο λεπτό του νέου έτους
να αλλάξουν αυτομάτως χρώμα όλα τα κουπόνια των
Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ που υπάρχουν στα φαρμακεία και στις φαρμα-
καποθήκες καθώς και στο στοκ των βιομηχανιών και να
γίνουν..καφέ! Έτσι στην αγορά άρχισαν να κυκλοφορούν
φάρμακα με τα νέα χρωματιστά κουπόνια, παράλληλα με
τα παλαιά άχρωμα. Γιατροί ,φαρμακοποιοί, ασφαλιστικά
ταμεία άρχισαν να διαπληκτίζονται μεταξύ τους μη πι-
στεύοντας ότι υπήρχε τέτοια …θαυμαστή διάταξη νόμου.
Τελικά μετά τις έντονες διαμαρτυρίες του Φ.Σ.Α., ο Ε.Ο.Φ.
αναγκάστηκε να εξηγήσει ότι «…η χρωματική διαφορο-
ποίηση ουδόλως σχετίζεται με την συνταγογράφηση των
φαρμάκων»… πείθοντας ποιον άραγε;
Το τρίτο…έξυπνο χτύπημα κατά της μείωσης των φαρ-
μακευτικών δαπανών ήταν η εφεύρεση εκ μέρους του
υπουργείου Απασχόλησης, της υποχρέωσης αναγραφής
της δοσολογίας στις συνταγές! Ποιος να ήταν άραγε ο
εγκέφαλος αυτής της….σατανικήςιδέας; Προφανώς, κά-
ποιος από τους γραφειοκράτες του υπουργείου, που νόμιζε
ότι ανακάλυψε το αντίδοτο της υπερσυνταγογράφησης! Ο
Φ.Σ.Α. διαμαρτυρήθηκε έντονα και ζήτησε να αποσυρθεί
αυτή η υποχρέωση. Και -όπως θα διαβάσετε στο σχετικό
άρθρο της «Εγκυκλίου», ο Γ. Γραμματέας του Υπουργείου
Απασχόλησης κ.Μαμωνάς βρήκε τη λύση : «..δοσολογία
χρειάζεται απαραιτήτως όταν η ποσότητα των αναγραφό-
μενων εμβαλλαγίων είναι πάνω από δύο»!Οποία….υπο-
κρισία. Γιατί να χρειάζεται πάνω από δύο, ή όχι πάνω από
τρία ή τέσσερα; Και αν η συνταγή περιέχει κολλύρια, πώς
θα ελεγχθούν οι σταγόνες; Ποιος θα έχει την ευθύνη των
ποσοτήτων; Ένα σωρό ερωτήματα που αναζητούν απαντή-
σεις που δεν θα έρθουν, γιατί απλά δεν υπάρχουν.
Και ήρθε το τέταρτο και τελευταίο χτύπημα! Τα νοσο-
κομειακά φάρμακα (καλούνται επίτηδες «φάρμακα
υψηλού κόστους» για να παραμένει ανοιχτός και να
διευρύνεται συνέχεια ο κατάλογός τους) θα χορηγού-
νται πλέον και από τα φαρμακεία αλλά με λιανική τιμή
που θα προκύπτει από την χονδρική συν 5%.
Τα ζητήματα που γεννώνται γι’ αυτό το νέο νομοθετικό
«εγχείρημα» είναι πολλά και πιεστικά: Καταρχάς ο ΦΠΑ 9%
πού είναι; Τον έφαγε ο δαίμων του Τυπογραφείου; Έτσι, θα
αγοράζουμε το φάρμακο π.χ. 109€, θα το πουλάμε 105€
και θα πληρώνουμε επί πλέον τον φόρο εισοδήματος. Δη-
λαδή, σε κάθε φάρμακο χονδρικής τιμής 100€ θα πληρώ-
νουμε από την τσέπη μας περίπου 14€. Αλλά γιατί αυτή η
πρεμούρα; Γιατί θα πρέπει να δίνουμε τα φάρμακα αυτά
στην τιμή που ορίζεται από τον νόμο και τα νοσοκομεία
να πάψουν να τα χορηγούν; Διότι έτσι εξυπηρετούνται οι
βιομηχανίες. Και θα πουλάνε τα φάρμακα στη χονδρική
τιμή και όχι στη νοσοκομειακή τιμή, και θα εισπράττουν
τα χρήματα τους αμέσως από τα φαρμακεία και όχι μετά
από τρία –και βάλε- χρόνια από τα νοσοκομεία.
Όμως, εμείς καλούμεθα:
l Να πουλάμε φάρμακα με καθαρή ζημία.
l Να πληρώνουμε από την τσέπη μας τον ΦΠΑ για νοσο-
κομειακά φάρμακα και φάρμακα υψηλού κόστους.
l Να πιστώνουμε επ’αόριστον τα ασφαλιστικά ταμεία.
l Να διημερεύουμε και διανυκτερεύουμε χωρίς υπερω-
ριακή αμοιβή.
l Να χρηματοδοτούμε ένα αφερέγγυο δημόσιο.
Και επιπλέον να εξασκούμε μόνο εμείς πρωτοβάθμια πε-
ρίθαλψη, για την οποία το κράτος δε δίνει δεκάρα…
Αν νομίζουν ότι βρήκαν ηλίθιους είναι γελασμένοι!
Με εκτίμηση
Για τον Φ.Σ.Α.
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Κωνσταντίνος Λουράντος Ηλίας Γιαννόγλου
editorial
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου